simdi bitirdim. levent tasiye etmisti. gercekten cok basarili.

armageddon savasinda beraber savasan grey knigtlari ve space wolflari anlatiyor. sonra bize inquisition in 40 bin yilinda da 1600 lerden cokta farkli olmadigini gosteriyor.. 40k sever herkese tavsiye ederim.

kitaptaki belirgin olgu ise Grey Knigh tlarin psycic guclerini nasi ve nerelerde kulandiklarini brotherhood of psykers ozelligini cok guzel anlatmasi.

ha birde wolflar cok delikanli chapter hakkaten.

tam sizlikmiş kitap

Space Wolf lar çok delikanlı +1
Grey Knightları çok iyi anlatıyor +1

Space Wolf lar çok delikanlı +1
Grey Knightları çok iyi anlatıyor +1

biz oynayacağımız chapter ı biliriz.

Space Wolf lar çok delikanlı +1
Grey Knightları çok iyi anlatıyor +1

biz oynayacağımız chapter ı biliriz.

Şüphesiz... :)

Ahahahahahah

[oynayacağımız]

Biz oynayacağımız chapteri biliriz.
                                                           - zinç

The Emperors Gift

ADB'nin yeni romanı bu sefer gri şövalyeleri anlatıyor. Malumunuzdur ben bu adamın yazdığı romanları genel olarak çok beğeniyorum. ADB yazsın çöpten olsun gibi bir durum var. Bu roman için de görüşüm aynı, baştan sona heyacanla ve çok severek okudum. Daha önce de söyledim, bu adamın romanlarını beğenmemim esas sebebi 40k'ya benim baktığıma yakın bir pencereden bakıyor olması bence, benim gördüklerimi görüyor ve çok güzel ifade ediyor. Gri şövalyeler eski fluff'ları ile gönlümde taht kurmuşlardı, eski kuralları hele daha da güzeldi (bunların ilk kurallarında masaya şeytanlar gelince derhal teleport olurlardı, savaşırlardı sonra da giderlerdi  ). Bir önceki kural kitapları da fena değildi bence ama yeni versiyonlarını beğenmiyorum. Acayip acayip özel karakterler, saçma sapan hikayeler, ona buna hafıza kaybı yaşatmalar ve sadece şeytanlarla değil herkeslerle dövüşmeler, vs,vs... Oynanabilirlik açısından gayet iyi anlıyorum, ama hikayeler açısından yazık oldu, neyse... ADB romanına bir nevi özür/açıklamayla başlıyor zaten, "yahu ben romanın yarısına gelmiştim Matt Ward herşeyi değiştirdi, sil baştan yazmak zorunda kaldım" diyor.

Herşeye rağmen iyi bir iş çıkarmış tabii, bu halleriyle de sevebiliyoruz gri şövalyeleri biraz daha iyi anlıyoruz. Genç bir gri şövalyenin gelişimini izlerken bir anda kendimizi 40k tarihinin en önemli olaylarından biri olan 1. Armageddon Savaşı'nın ortasında buluyoruz ve sonrasında da Kurtlar ile engizisyon arasındaki güreşin merkezinde 

ADB bu romanında askeri bilim-kurgu konusunda vitesini bir tane daha arttırıyor bence. Manga mücadelesi ile meydan savaşı arasındaki farkları oldukça güzel yansıtıyor ve tasvir ediyor. Ayrıca psişik güç kullanımı konusunda da tasvireleri ve anlayışı oldukça hoşuma gitti. Bir gri şövalye mangasının psişik olarak birbirine bağlı olmasını pek güzel tasvir etmiş.

Öte yandan kabul etmek lazım ki roman özellikle kurtların gelişi ile güzelleşiyor. Bir kez daha saygı duydum kendilerine, hele o Logan Girmnar ufsk! (saygıyla eğiliyorum önünde koca kurt). İmparator'un onurlu cellatları olduklarını ve gerektiğinde "herkesi" avlayabileceklerini bir kez daha kanıtlıyorlar bize.

ADB engizisyonun ne kadar farklı renk ve karakterlerden oluştuğunu da derinlemesine anlatıyor. Engizisyonun "pragmatik" ve "affetmeyen" tarzı karşısında kurtların "onurlu" duruşu ve Gri Şövalyelerin tam arada sıkışması gerçekten müthiş. Her iki tarafın düşünce yapısını okudukça, okuyucunun konuya dair yaklaşımı da değişebiliyor, bu açıdan elini sıkmak lazım ADB'nin 

İmparator'un insanlığa son hediyesini mutlaka okuyun!

Space Wolf lar çok delikanlı +1
Grey Knightları çok iyi anlatıyor +1

biz oynayacağımız chapter ı biliriz.

Şüphesiz... :)

Ne diyeyim mukemmel olmus. Cok guldum abi.

Ellerine saglik.

Abi bu resim grayknight terminatorler, orbital bombardment yerken mi çekilmişti ? ;D

aynen run you fools durumundan hemen sonra